Türkiye, 2024 yılını rekorlarla kapatan bir turizm sezonunun ardından 2025'e umutla başladı. Beklentiler büyük, hedefler yüksek: 65 milyon turist, 64 milyar doları aşan gelir... Ancak yılın ilk beş ayına baktığımızda tablo bu kadar parlak deģil. Resmi verilere gõre, yabancı turist sayısında %0,15 oranında düşüş yaşandı. Mayıs ayında ise %1,8'lik gerileme dikkat çekici. Maliyetlerin yükselmesiyle birlikte Türkiye, geleneksel uygun fiyatlı tatil ülkesi imajını būyük ölçüde kaybetti. Jeopolitik gerilimler, özellikle Hindistan pazarı gibi büyük segmentlerde rezervasyon iptallerine yol açtı. Bazı bölgelerde yaşanan yangınlar ve sel felaketleri ise özellikle Ege kıyılarında kısa vadeli şoklar yarattı.

Bu ekonomik ve diplomatik verleri ekranlarda būyük başlıklarla yer bulurken, otellerin arka planında yaşanan asıl değișim genellikle görünmez kalıyor. Oysa otel koridorlarında, katlarda, çamașırhanelerde, sessizce çalışan bir emek güç var: Housekeeping personeli. Onların iș yūkū, moral dengesi, ekonomik beklentisi ve hatta istihdam gūvencesi bu sayılar kadar hızlı değisiyor.

Doluluk oranlarındaki düșüş doğrudan oda temizliği talebini azaltıyor, daha az misafir, đaha az kulanılan oda, dolayısıyla daha az çalışan ihtiyaç. Bu zincir, sezonluk çalışanların ișe alınmamasına, bazı vardiyaların iptal edilmesine ve kalan çalışanlara daha fazla oda yūklenmesine sebep oluyor. 15 oda yerine 22 oda temizleyen bir çalışanın ne fiziksel gücü kallyor ne de meslek onuru. Üstelik misafir sayısı azalınca, en temel ek gelir kalemi olan bahșisler de neredeyse buharlaşıyor. Gülümseyerek yapılan her yatak düzeltmesi, her banyo temizliği; yorgunlukla kanşık bir belirsizliğe dönüşüyor. Kimi oteller bu durumu görmezden gelip maliyetleri kısmaya yöneltiyor, kimisi ise personel motivasyonunu kaybetmeden kaliteyi korumaya çalışıyor. Ancak sektorün genelinde housekeeping personelinin yaşadığı görünmeyen baskı çok somut bir sorun olarak büyüyor. Sabit maașı asgari ücret düzeyinde olan bu çalışanlar, artan geçim maliyetlerine rağmen daha fazla iş yüküyle basbaşa kalıyor.

Turizm gelirleri rekor kırarken, bu gelirin dağılımı adil mi? Bu soruyu sormak zorundayız. Çũnkū Türkiye'nin turizmde gūçlū kalması, yalnızca uçakla gelen turist sayısıyla değil, o turistin kaldığı odanın her sabah temizlenip temizlenmediğiyle, yastığının düzgün bir şekilde yerleştirilip yerleștirilmediğiyle de ilgilidir. Ve o yastığı düzeltenin elleri, bugün ne yazik ki yorgun, kaygılı ve çoğu zaman gõrūnmez.

Housekeeping personelinin sesi duyulmadan, turizmin gerçek sağlığını koruşmak mümkūn deģil. Bu sessiz emekçilerin yūkünü hafifletmek, sektörûn omurgasını güçlendirmek demektir. Bu sadece sosyal sorumluluk değil, aynı zamanda sürdürūlebilir turizmin en temel koşuludur.

Dündar GÜMÜŞ
Housekeeping & Turizm Gözlemcisi