İmkânlar ve kötü maaş politikası yüzünden otel personeli kurye oldu!

Nazım Ulutaş, turizm sektörünün eski saygınlığını geri kazanması gerektiğini söyledi.

Turizm sektöründe 30 yılı aşkın bir süredir görev yapan ve şu anda İnsan Kaynakları Müdürü olarak çalışan Nazım Ulutaş, son yıllara damga vuran personel sıkıntısına yönelik fikir ve çözüm önerilerini açıkladı. Ulutaş, “Turizm ve otelcilik konusunda tüm sıkıntıları zaten yıllardır biliyoruz, yaşıyoruz. Ben de farklı bir açıdan ele almak istedim. 2008 yılından önce yılları özellikle de 2000’den önceki yılları özlememek mümkün değil. O yıllarda, büyüklerimiz, yöneticilerimiz ustalarımız anılarını anlatırken yaşayarak anlatırdı. Bizler pür dikkat dinler imrenirdik yaşadıklarına. Bize turizmi yaşatırlardı otelciliği içimize sindirirdik. Sonra bizler anlatmaya başladık çıraklarımıza, personellerimize bizden sonrakilere ama dinleyen yok, imrenen yok, yaşayan yok. Zaten istemeden zoraki meslek seçtiler belli.

Şartları kötü, konaklamalar kötü maaşlar kötü. Bu adam senden hikâye dinler mi? Seni dinler mi? Yıllar otelcilik çalışanlarımızın önceliklerini de aldı geçmişe gömdü. Personel/Yönetici/Patron/Odalar ve Devletimiz bir olup sektör tekrar eski haline eski yapısına tekrar kavuşmalı, eski saygınlığını tekrar kazanmalı.

2008 yılına kadar, hatta bu yıllardan önce en azından benim lise yıllarımda 1992-1995 yıllarında turizm liselerine mülakatla alınırdık. Bizim zamanımızda Anadolu Lisesi dedin mi dururduk çünkü zordu. Tüm dersler İngilizceydi ya da Almanca ya da Fransızca idi. Yabancı dil bilmek lükstü ayrıcalıktı. Diğer yaşıtlarımız imrenirdi bize turistlerle sohbet eder, okulda öğrendiklerimizin hepsini işimizin en kalitesini sunardık. Zevk alırdık otelcilikten. Bir o kadarda alnımızın terinin de karşılığını fazlasıyla alırdık. Kıskanırlardı bizleri.

Ama şimdi turizm otelcilik liseleri düz lisede okumak istemeyen, ya da üniversite hayali olmayan öğrencilerin sığınağı oldu. “Meslek yapsın, okumuyor hayta” v.s.

Zaten ne olduysa bundan sonra oldu. Turizm ve otelcilik artık kalifiye eleman yetiştiremez oldu. Böyle çoğalınca ucuz işçiler türedi zamanla, sonra onları da bulamaz oldu meşhur ekstra firmaları sayesinde.

Özellikle maaşları düşük ya da Asgari ücretle çalışan otelcilik personellerini pandemi döneminde kötü maaş politikası yüzünden %50 turizm ve otelcilik personelleri kurye oldu.

Kalifiye elemanlar ortadan kalkınca personele verilen değerler de bir bir kalkmaya başladı. Turizm ve otelciler ileriyi göremedi. Burada patronlarımızın fazla suçu yok. Yöneticiler yönlendirecekti ama olmadı. Patronlarımız kazanca bakar.

Aslına bakarsanız turizm ve otel emekçisinin en önemli 2 sıkıntılı konusu daha var. Bunların çözülmesi hayal gibi görünse de bunu başaran ülkeler var.

1- Meslek koduna göre oluşturulmuş ve “Turizm Otelcilik Meslek Odası”(Böyle bir oda yok tabii).. Bütün mesleklere göre tüm ülke genelinde aynı meslek grubunda olan kişiler tecrübe ve bilgilerine göre maaşları aynı olmalı. Eşitlik olmalı ve SGK kaybı olmamalı. Gelecek emekli maaşları etkilenmemeli.

2- Bakanlığımız var ama turizm ve otelcilerin iş konunu yok. Sahipsiz bir emekçi ordusu Allah’a emanet çalışıyor. Allah’a emanet yaşıyoruz. Büyüklerimiz bunu halletmeli, artık bize sahip çıksınlar.

Bir fiil 32 yıllık turizm ve otelcilik deneyimime istinaden, bizzat yaşayarak gözlemlediğim sıkıntıları paylaşmak istedim. Çözümler konusunda bana hayalperest diyebilirsiniz. Maalesef durum aynen böyle. Bunlar olmadığı sürece bizler ezilmeye ya da aklınıza gelebilecek ne varsa olmayacak. Hep aynı terane…”